Na današnji dan navršilo se 36 godina od Bosnine titule prvaka Evrope. Tog 5. aprila 1979. godine u francuskom grad Grenboleu, Bosna je savladala apsolutnog favorita višestrukog prvaka Evrope i Italije ekipu Emerson iz Varesea, predvođenu legendarnim Dinom Meneghinom.
Cijela bivša država tog dana bila je jedna ekipa, bila je Bosna. Nakon pobjede nastala je totalna erupcija oduševljenja u Sarajevu i bivšoj Yugi uz pjesmu: “Mi smo šampioni”. Bosnina titula iz Grenoblea ima posebnu težinu, jer je to prvi klub iz Yu-lige kojio je postao prvak Evrope.
Bosna je ušla na mala vrata i postala gigant i nakon Emersona, klub je bio fabrika za proizvodnju asova, pobjeda i titula. Nametnula se kao jedan od lidera jugoslovenskog prvenstva u tadašnjoj najačoj košarkaškoj ligi Evrope.
Mi smo davno prestali da njegujemo svoje vrijednosti, uspjehe, titule koje su nam bile “pasoš” da sa poštovanjem hodamo po Evropi i svijetu. Tako, danas, mi u Bosni i Hercegovini ne možemo nigdje kupiti retro dres Bosne sa brojem Delibašića, Hadžića,Varajića, Radovanovića… iz vremena osvajanja Evrope sa rekamom “Unisa” ili “Privredne Banke”. Prije ćemo taj dres naći u Vareseu koga smo u finalu porazili. Makar da možemo kupiti majicu sa natpisom “Bosna – Emerson 96:93, 5. april, 1979”, a suluda bi i bila pomisao da evropska titula Bosne zaslužuje muzej!
Širom regiona i košarkaške Evrope sa nevjericom nas pitaju šta je sa Bosnom, šta se dešava, mi nemamo odgovora. Kod nas se to i ne pita, i kada neko slučajno spomene šta bi s Bosne, dobija odgovor ‘ma oni su propali’ ! Bosna kad je bila prvak Evrope, nije nam bila ‘ma ona’, svi smo se busali prsa da je naša, da je ponos i simbol grada, države.
Sjetih se utakmice 1990. godine, Kupa Radivoja Koraća kada je u Skenderiji Bosna razbila Efes Pilsen 117 -78. Turska ekipa današnji gigant evropske košarke u Sarajevo je došla sretna i “naoružana” fotoaparatima da se uslika sa Avdićem, Primorcem, Alihodžićem, Bukvom, Mitrovićem, Markovićem…
Bili su sretni što će imati sliku za sjećanje iz Skenderije sa asovima Bosne.
Znamo svi gdje je danas Anadolu Efes, a gdje je Bosna. “Studenti” su na samrti, ali 5.april 1979 godine će da se pamti!
N. Salaharević
